مدیتیشن چیست؟
مدیتیشن به مجموعه وسیعی از تمریناتی اطلاق میشود که هدف شان افزایش برتری عملکرد بخش های عالی تر مغز (پره فرونتال کورتکس) بر بخش های قدیمی تر مغز است. با این که در آئین های شرقی بخصوص بودیسم، مدی تیشن بخشی از مجموعهای وسیع از باورها و آئین هاست ولی تحقیقات میدانی نشان داده اند که مدی تیشن به خودی خود و بدون الزام برای پذیرش آن نظام اعتقادی می تواند منجر به تغییراتی مثبت در فعالیت مغز گردد. افزایش قدرت مغز عالی منجر به ارتقاء توان ما برای مدیریت خشم، اضطراب و تمایلات ما می شود.
ما مانند مردم شرق از کودکی با مدیتیشن آشنا نیستیم و مثل مردم آمریکای شمالی و اروپا با موسیقی کلاسیک آشنایی نداریم. نه شطرنج بازی میکنیم و نه مدیتیشن انجام میدهیم و این طبیعی است که نمی توانیم خشم و اضطراب خود را کنترل نماییم، در نتیجه آمار بسیار بالایی از مصرف داروهای آرامبخش داریم که در سطح جهانی یک رکورد محسوب میشود. میزان مصرف دارو در کشور ما با میزان مصرف دارو در چین برابر است و بالاترین مصرف مواد مخدر را در جهان داریم! ما از کودکی، مدرسه و خانواده با فرهنگی مواجه هستیم که برای برآوردن نیازهای دوران شهرنشینی ناکارآمد است ؛ بطورمثال فقط به موسیقیهای احساس برانگیز گوش میدهیم، قصّه های معجزه محور و جادویی به ماگفته می شوند و حتی آنها را به جای قصه تاریخ می نامند، مدیتیشن در فرهنگ ما جایی ندارد و شطرنج هم چیزی نیست که کودکان ما با آن اُنس بگیرند! طبعاً ما با این همه تحریک هیجانهای ابتدایی مغز، قادر نخواهیم بود مطابق با برنامه های از پیش طرّاحی شده و قراردادهای اجتماعی زندگی کنیم. ما به آن بخش مغز که مسؤول پرخاشگری است مغز خزندگان میگوییم، یعنی مغزی که ابتدایی ترین جانورها مثل مارمولکها و مارها دارند. اگر قرار است ما از مغز فوقانی خود استفاده کنیم و بتوانیم حالِ خوشِ وپایداری داشته باشیم، نباید از تمریناتِ تقویت مغز عالی (پره فرونتال) غافل شویم. اگر به طور مستمر این تمرینات را انجام ندهیم، هرچقدر به ما توصیه شود که خود را مدیریت کن، چه به زبان سنتی یا به زبان امروزی، به چنین مهارتی دست نخواهیم یافت.
مدی تیشن کار چندان پیچیده ای نیست. همین که شما روزانه به طور منظم و مستمر 15 تا 20 دقیقه در وضعیت بدنی راحت و زمان و مکان بی مزاحمتی بنشینید و ذهن تان را بر یک سوژه خاص «متمرکز نگه دارید» مدی تیشن انجام داده اید. این سوژه می تواند یک جریان بدنی مثل دم و بازدم تان باشدویا یک موسیقی آرام یا یک ذکر (مانترا) خاص. در اوایل این تمرین در یک تایم پانزده دقیقه ای بارها تمرکز شما به هم می خورد و شما هر دقیقه چند بار لازم است توجه تان را بر سوژه برگردانید ولی هرچه این تمرین را بیشتر انجام دهید زمان های تمرکز شما بر سوژه طولانی تر خواهند شد.
برگرفته ازسایت دکتر محمدرضا سرگلزایی-روانپزشک وهیپنوتراپیست