نکته هایی درموردگفتارورفتار کودکان

رشد کلامی کودکان در گرو وجود الگوهای اصلی مانند والدین و شنیدن صحبتهای آنهاست ، صحبت با کودکان باید به گونه ای باشد که قادر به فهم وادراک آن باشند ونیز بزبان کودکانه ، اما شمرده وآرام وروان ، ضمناً از تکرار کلمات بصورت شکسته مانند کودکان باید خودداری نمود و در نظر داشت که کودکان همواره از ما الگوی کلامی ورفتاری درست را می آموزند ، اکثر کودکان در حدود یکسالگی اولین کلمات را بزبان می آورند ودر حدود دوسالگی کم کم جملات ساده را بکار می برند .

صحبتهای گوناگون با کودکان ، پاسخ های واضح به او ،گوش دادن کودک به رسانه های جمعی مثل رادیو، تماشای تلویزیون، بازیهای کلامی واجتماعی وارتباط با همسن وسالان (مانند مهد کودک)،خواندن کتابهای مختلف برای او واز همه مهمتر گوش کردن به صحبتهای کودک، نقش مهمی در تقویت وتکمیل زبان ومهارتهای کلامی کودک دارد،کنجکاویهای کودک نشانه ای از رشد ذهنی اوست، سعی کنید به سوالات وصحبتهای کنجکاوانه کودک پاسخ مناسبی دهید واگر پاسخ آنرانمی دانید باید صریح وصادقانه به او گفت:سوال مهمی است ، من هم جوابش را خوب نمی دانم ، بهتر است با هم از فرد دیگری که بهتر می داند سوال کنیم ودر این راه به او کمک نمایید،اینکار باعث ازدیاد اعتماد کودک به شماوافزایش اعتماد به نفس اوشده وراههای تفکر وتحقیق وجستجو برایش نمایان میشوند.رمز موفقیت والدین درتربیت کودک درسنین قبل از مدرسه،درحسن برقراری ارتباط با اوو ارائه بهترین الگوهای رفتاری وکلامی است.رفتارو گفتار والدین،آگاهانه وناآگاهانه ومستقیم وغیر مستقیم،کودک را تحت تاثیر قرار میدهد.

نوشته آسیب شناس گفتار وهیپنوتراپیست لکنت:علی جهانی

نظام پزشکی 866-اولین مبتکردرمان آنلاین لکنت بصورت ویدیواسکایپ درایران

تماس جهت کسب اطلاعات بیشتر:09118517501

آیدی مشاوره ودرمان لکنت باویدیواسکایپ(پس ازهماهنگی تلفنی):stutter1

ریشه یابی ناهنجاریهای رفتاری کودکان (قسمت اول)

شاید لازم باشد که بجای تغییر رفتار فرزند خود ،رفتار خودمان را تغییر دهیم .

یکی از اشکالاتی که والدین در ارتباط با کودکان خود دارند این است که تصور می کنند کودکان مهارتهای درکی و استدلالی فراتر از سن خود دارند واین تصور آغاز اشتباه آنان است ، بخشی از مغز که مارا در کنترل رفتار و اعمال آگاهانه و منطقی توانا می سازد در لب جلویی مغز است و این قسمت در سنین پایین هنوزدر حال رشد بوده و کاربرد آن در بزرگسالان نیز کامل نشده است به همین دلیل صحبت طولانی ( و به نظر شما منطقی) با کودکان درمورد درست یا نادرست بودن رفتار، شما را به نتیجه نمی رساند و تنهامنجر به تقویت همان رفتاری خواهد شد که می خواستید از آن خلاص شوید .

گاهی والدین تصورمی کنند که کودکشان به منظور تسلط برآنها قصد تحقیر آنان را دارند اما این والدین نمی دانند که یک کودک خردسال آنقدر قدرت استدلال ندارد که بتواند تاثیر عاطفی رفتارش را بر آنها تجزیه و تحلیل کند، باید دانست کودکان خردسال به این دلیل باوالدین وارد جر وبحث می شوند که مورد توجه آنان قرار بگیرند ،زمانی که کودکان به این نتیجه برسند که با هرنوع رفتار ناهنجار خود توانسته اند والدین را تحت تاثیر قرار دهند رفتار مورد نظر را بیشترخواهند نمود و آن راگسترش خواهند داد درنتیجه والدین نباید عملی انجام دهند که رفتار ناهنجار کودکان تقویت شود بلکه باید با نادیده انگاشتن رفتار و بی اعتنایی به آن ،آنرادچار خاموشی کنند.در واقع فریاد زدن بر سر کودک وزیر سوال بردن او برایش نوعی توجه محسوب می شود و باید دانست درزندگی پر مشغله و پر استرس امروزی اکثرا به رفتارهایی از کودکانمان بیشتر توجه میکنیم که مورد پسند ما نیستند وبه رفتارهای مثبت آنان کمتر توجه کرده و به دلیل عدم توجه مثبت در مواقع دیگر نسبت به او، آنان خیلی سریع می آموزند که برای جلب توجه چه رفتاری را باید به کار گیرند .

یک نکته :رفتار کودک شما امکان دارد علامت یک اشکال اصلی بزرگتر باشد . مثلاً ، بداخلاقی و عصبانیت ممکن است نشان دهنده کمبود استراحت او باشد و باید تحلیل نمود و تشخیص داد که کدام مشکل باید ابتدا حل شود. نکته دیگر اینکه کودکان ظرفیت درک بحثهای مرتبط با رفتارشان را ندارند وگفتگوهای طولانی صرفاً رفتار بدشان را تقویت می کند و می آموزند که چگونه توجه دیگران را جلب کنند .

-برچسبهای خوب یا بد

(کودکم بسیار باهوش است)و یا( او دختر شلخته ای است ) ویا اینکه ( او بچه غرغرویی است ) : البته اگر رفتار کودکان واقعا منطبق با چنین عناوینی باشد ، همین عناوین می تواند به ادامه این رفتارها کمک کند وباعث پرورش چنین باورها ودر نتیجه ، چنین رفتارهایی در کودک شود .

-یک سیکل معیوب: اضطراب

اگر احساس بدی ازخودداشته باشید ، زمانی که باکودکانتان هستید احساس اضطراب و استرس خواهیدکرد و کودکانتان نیز خیلی ساده تحت تاثیر اضطرابتان قرار خواهند گرفت و نهایتاً آنها شروع به اذیت کردن می کنند تا توجه شما را جلب نمایند .کودکان خیلی زود افکار شما را حدس می زنند و وقتی حس کنند که اضطراب دارید میدانند که چطور شما راتحریک کنند و نهایتاً به هدف خود که گرفتن امتیاز از شماست برسند اگر شما فکر کنید که رفتار کودکتان تهدید آمیز شده و احساس کنید کنترل خود را از دست داده اید و مضطرب شده ا ید یا با آن رفتارها می جنگید (با فریاد یا سیلی) و یا اینکه ازآنها دور خواهید شد ، باگریه و ترک موقعیت یا واکنش های دیگر، با چنین رفتارهایی این پیام به کودکان منتقل خواهد شد که آنها برنده قضیه هستند و نهایتا به رفتارشان ادامه خواهند داد.

-نکات مهمی که نباید فراموش کنید!

بجای نگرانی در خصوص اینکه فرزندتان اجازه نمی دهد هیچگونه تغییری اتفاق بیفتدبر این عقیده باشید که همیشه تغییر ممکن است.

اگر پیش خود فکرکنید که :فرزندم رفتارش را تغیر نخواهد داد و این جزو باورهای شما شود، دقیقاً چنین خواهد شد واو رفتارش را تغییرنمی دهد .

اعتقادات ما ، افکار و احساسات و رفتارهای مارا هدایت میکنند به دلیل اینکه باورهای منفی ما را به سمت تجربه های منفی سوق داده و احساس عدم اطمینان را در ما ایجاد خواهند کرد .

در صورتی که شما به این نتیجه برسید که به عنوان پدر و مادر ابتدا می توانید خودرا تغییردهید ،کودکتان رفتارش را تغییر خواهد داد .

مثبت اندیشی

آیا تابحال فکرکرده ایدکه تحسین و تشویق شما ازطرف دیگران چه تاثیر مثبتی بر تمایل شما به انجام اعمال مثبت برای جلب نظر طرف مقابل می گذارد ؟، برای کودکان نیز چنین است باید دانست توجه مثبت به کودک یک راه موثر برای تربیت رفتار مثبت او می باشد .

اگر حالا نتیجه گرفتید که کودک شما برای حرف گوش نکردنش توجه بیشتری دریافت می کند ، به یک قانون مهم و ساده درخصوص تغییر رفتار رسیده اید .

در مرحله بعد باید به رفتارهای خودتان توجه بیشتری کرده و به سوالات کلیدی زیر با صداقت پاسخ دهید :

1 آیا بجای تحسین کودک بیشتر غرغر میکنم یا خیر؟

2 برای رفتارهای کودک بیشتر بازتاب مثبت دارم یا منفی ؟

3 آیا در مقابل عمل او به گفته های من او را تحسین کرده ام یا خیر؟

4 آیا بیشتر اوقات برای درخواست انجام کارها سر او فریاد می کشم؟

5 آیا من و فرزندم در یک سیکل معیوب رفتاری گرفتار شده ایم که باعث رنجشمان شده ومارا کلافه نموده است؟

6 آیا وقتی با کودک خود هستید احساس درماندگی و اضطراب می کنید ؟

7 آیا فکر می کنیم که کودکمان است که بر روابط بین ما کنترل دارد ؟

8 آیا به یکی از فرزندانتان به عنوان یک کودک (مشکل دار) نگاه می کنید؟

9 آیا برای در خواستهایمان از کودک به او پیله می کنیم؟

10 آیا انتظارات ما از رفتار کودکمان بیشتر منفی بوده یا مثبت می باشد؟

اگر جواب های شما به اغلب این سوالات مثبت باشد، باید در مورد این الگوهای منفی رفتاری بیشتر فکر کنید و دریابید که چگونه ممکن است این رفتارها مشکلات رفتاری کودک شمارا تقویت نمایند،درادامه مثالهای موارد بالا را توضیح خواهیم داد و راه های درمان آن را نیز خواهیم گفت.

(این مطلب ادامه دارد)

نوشته آسیب شناس گفتار وهیپنوتراپیست لکنت:علی جهانی

نظام پزشکی 866-اولین مبتکردرمان آنلاین لکنت بصورت ویدیواسکایپ درایران

تماس جهت کسب اطلاعات بیشتر:09118517501

آیدی مشاوره ودرمان لکنت باویدیواسکایپ(پس ازهماهنگی تلفنی):stutter1

مدیتیشن چیست؟

مدیتیشن به مجموعه وسیعی از تمریناتی اطلاق میشود که هدف شان افزایش برتری عملکرد بخش های عالی تر مغز (پره فرونتال کورتکس) بر بخش های قدیمی تر مغز است. با این که در آئین های شرقی بخصوص بودیسم، مدی تیشن بخشی از مجموعهای وسیع از باورها و آئین هاست ولی تحقیقات میدانی نشان داده اند که مدی تیشن به خودی خود و بدون الزام برای پذیرش آن نظام اعتقادی می تواند منجر به تغییراتی مثبت در فعالیت مغز گردد. افزایش قدرت مغز عالی منجر به ارتقاء توان ما برای مدیریت خشم، اضطراب و تمایلات ما می شود.

ما مانند مردم شرق از کودکی با مدیتیشن آشنا نیستیم و مثل مردم آمریکای شمالی و اروپا با موسیقی کلاسیک آشنایی نداریم. نه شطرنج بازی می‌کنیم و نه مدیتیشن انجام می‌دهیم و این طبیعی است که نمی توانیم خشم و اضطراب خود را کنترل نماییم، در نتیجه آمار بسیار بالایی از مصرف داروهای آرام‌بخش داریم که در سطح جهانی یک رکورد محسوب می‌شود. میزان مصرف دارو در کشور ما با میزان مصرف دارو در چین برابر است و بالاترین مصرف مواد مخدر را در جهان داریم! ما از کودکی، مدرسه و خانواده با فرهنگی مواجه هستیم که برای برآوردن نیازهای دوران شهرنشینی ناکارآمد است ؛ بطورمثال فقط به موسیقی‌های احساس برانگیز گوش می‌دهیم، قصّه های معجزه محور و جادویی به ماگفته می شوند و حتی آنها را به جای قصه تاریخ می نامند، مدیتیشن در فرهنگ ما جایی ندارد و شطرنج هم چیزی نیست که کودکان ما با آن اُنس بگیرند! طبعاً ما با این همه تحریک هیجان‌های ابتدایی مغز، قادر نخواهیم بود مطابق با برنامه های از پیش طرّاحی شده و قراردادهای اجتماعی زندگی کنیم. ما به آن بخش مغز که مسؤول پرخاشگری است مغز خزندگان  می‌گوییم، یعنی مغزی که ابتدایی ترین جانورها مثل مارمولک‌ها و مارها دارند. اگر قرار است ما از مغز فوقانی خود استفاده کنیم و بتوانیم حالِ خوشِ وپایداری داشته باشیم، نباید از تمریناتِ تقویت مغز عالی (پره فرونتال) غافل شویم. اگر به طور مستمر این تمرینات را انجام ندهیم، هرچقدر به ما توصیه شود که خود را مدیریت کن، چه به زبان سنتی یا به زبان امروزی، به چنین مهارتی دست نخواهیم یافت.

مدی تیشن کار چندان پیچیده ای نیست. همین که شما روزانه به طور منظم و مستمر 15 تا 20 دقیقه در وضعیت بدنی راحت و زمان و مکان بی مزاحمتی بنشینید و ذهن تان را بر یک سوژه خاص «متمرکز نگه دارید» مدی تیشن انجام داده اید. این سوژه می تواند یک جریان بدنی مثل دم و بازدم تان باشدویا یک موسیقی آرام یا یک ذکر (مانترا) خاص. در اوایل این تمرین در یک تایم پانزده دقیقه ای بارها تمرکز شما به هم می خورد و شما هر دقیقه چند بار لازم است توجه تان را بر سوژه برگردانید ولی هرچه این تمرین را بیشتر انجام دهید زمان های تمرکز شما بر سوژه طولانی تر خواهند شد.

برگرفته ازسایت دکتر محمدرضا سرگلزایی-روانپزشک وهیپنوتراپیست